Dan maar naar Frankrijk (vervolgverhaal ANWB, deel 6)

Wil je graag bij het begin beginnen: https://juffiegelukkigonderweg.wordpress.com/2023/07/02/waarom-het-handig-is-als-anwb-medewerkers-hun-talen-spreken/

Verder met deel 6:

We gaan naar Frankrijk toe
De plek die onbereikbaar leek toen we bij het fastfoodrestaurant zaten, naderde. Tante Mathilda achter het stuur maakte er een uitstapje van. Fijn dat we Tante hadden. Daar waar geen bus, geen taxi, geen vervangend vervoer geregeld was, hadden wij Tante als persoonlijke taxi en zo stonden we opeens voor het hek van onze tweede plek.
Tante wees naar de affiche tegen de éoliennes (windturbines) en maakte een overwinningsgebaar: très bien ! Ook bij haar kijk je inmiddels uit op een rommelig landschap waar her en der wat windturbines waren gezet. Dat wil je niet op die manier midden in de natuur waar mensen die niet in de stad wonen, moeten uitkijken op dat soort gevaarten). Vreemd genoeg slaan de zonnepanelen in Frankrijk niet aan (geen subsidie/geen politieke wil?) en over energie bezuinigen heeft al helemaal niemand het meer.

Terug naar de koffie, of juist niet
Koffie hoefde Tante niet, ze reed meteen weer terug naar België nadat ze ons afgezet had.
We sleepten onze tassen naar binnen en beseften dat er nog heel wat in de bus achtergebleven was. Maar weer eens bellen hoe het ervoor stond want nog steeds wilden we de bus verplaatst hebben naar de echte goede garage 2 km verderop.

Tijdlijn
Laten we het daar maar niet over hebben. In de ANWB-app met tijdlijn gebeurt bijzonder weinig. Klaar dus.

Een paar dagen later
Vriend P. besluit ten einde raad zelf op een motor naar de garage te gaan (anderhalf uur rijden) waar de garagehouder maar bleef roepen dat de bus overbeladen was om de bus zelf te verplaatsen naar een goede garage 2kilometer verder. De ANWB wilde daarin niets doen terwijl de ene medewerker zei dat ze dat gingen regelen, zei een paar uur later een ander dat ze niets gingen doen.
In de Slechte Garage durfde een secretaresse zelfs nog te beweren dat de bus overbeladen was terwijl ze naar een sticker wees: “Kijk dan, 300!”Vriend P. kon het niet meer geloven en stamelde verbijsterd in zijn beste Frans: dat gaat over de bandendruk!!
Met een hoop gedoe lukte het uiteindelijk om de bus toch zelf 2 km verderop te rijden terwijl iedereen uit de Slechte Garage boos deed. Vriend P. bleef rustig en handelde daar waar de ANWB geen antwoord meer gaf.

Diagnose van de goede garage
Eerst duurde het een tijd want in dit dossier gaat niets van een leien dakje. Een stroomstoring van een halve dag! Dat betekent dat de autocomputer niet uitgelezen kon worden en die gaf juist aan wat er mis is/was.
Na de stroomstoring kwam de analyse duidelijk door: de waterpomp is stuk en moet tegelijkertijd met de distributieriem vervangen worden. Niks overbeladen, gewoon onzin (Meneertje D. als u meeleest: gewoon goed op het kentekenbewijs kijken en als u dat niet gelooft even googelen op een kenteken of type).

We hebben personeelstekort én we gaan op vakantie

Jullie raden het al. Eindelijk een diagnose, maar geen personeel om het te maken.

De bus gaat op transport naar Nederland, niet te geloven. Maar niet direct: eerst is het wachten op andere kapotte auto’s.

“Het kan wel twee weken duren hoor, voor uw bus op z’n bestemming is.”

Tuuuuurlijk.

Hebben jullie nog tijd om het vervolg te lezen?

Gepubliceerd door juffiegelukkigonderweg

Nog steeds denk ik "ooit schrijf ik een boek". Tot die tijd vind je me op mijn weblog als ik tenminste niet onderweg - op reis - ben. Het liefst schrijf ik over alledaagse dingen en over taal.