Camino 14

Al eerder had ik het over de ontmoetingen langs de camino. De belangrijkste, dagelijks terugkerende ontmoetingen met schapen zou ik bijna vergeten. Veel mensen hebben het altijd over domme schapen, maar is dat wel zo?

Weliswaar zegt mijn wetenschappelijke vriendin elke keer dat varkens veel intelligenter zijn, toch houd ik van schapen. En echt dom zijn ze nou ook weer niet. Ze kunnen in ieder geval gezichten herkennen dus als ik binnenkort weer de camino zou lopen, dan word ik vast wel herkend.

Tijdens het lopen van de camino vertelde ik trots aan Tim en Dani, toen we langs wat schapen liepen, dat ze gezichten kunnen herkennen. Tim vond dat niet indrukwekkend want, zo zei hij, ‘dat kan ik ook, behalve als ik uit de kroeg kom en te veel gedronken heb.’

Trouwens mijn wetenschappelijke vriendin was ooit maar wat blij met schapen, zelfs domme. Ze wilde haar ‘praatje’ voor een seminar oefenen en zocht luisteraars. Ik had haar praatje al een keer gehoord. Bovendien waren we net in Yorkshire aan het wandelen en ik was meer met het landschap dan met haar praatje bezig. Gelukkig vond ze toen een dankbaar gehoor. De schapen luisterden ademloos en van een taalbarrière was geen sprake, want ze gaf ze de Engelse versie. De feedback was gedoseerd en opbouwend.

En om dit stukje nu genuanceerd te eindigen, zal ik iets vertellen over domme schapen. Terwijl wij op de camino aan een beklimming begonnen, liepen er schapen midden op de weg. Doordat wij ze angst inboezemden, sloegen ze opeens linksaf. De schaaphoeder vroeg ons toen of we alsjeblieft wilden helpen want het was niet de bedoeling dat ze linksaf gingen. Of we van de andere kant de schapen voorbij wilden lopen en dan teruglopen zodat hij ze weer naar een ander punt kon brengen. Hij was al sinds 5 uur die ochtend bezig. Wij wilden natuurlijk graag doorlopen op de camino. We begrepen echter zijn verzoek en liepen meteen als brave schapen de domme schapen voorbij. Daarna liepen we weer als een kudde terug zodat de Echte Schapen de juiste kant op gingen.

Gepubliceerd door juffiegelukkigonderweg

Nog steeds denk ik "ooit schrijf ik een boek". Tot die tijd vind je me op mijn weblog als ik tenminste niet onderweg - op reis - ben. Het liefst schrijf ik over alledaagse dingen en over taal.