Een roman vermomd als gedicht/un roman déguisé en poème

Hoofdstuk uit de roman van Valérie Perrin Changer l’eau des fleurs gepresenteerd als gedicht met vertaling. Het gaat over mensen die niet meer leven.

Grenzen – Pat Mora

Fences Mouths full of laughter,the turistas come to the tall hotelwith suitcases full of dollars. Every morning my brother makesthe cool beach new for them.With a wooden board he smoothsaway all footprints. I peek through the cactus fenceand watch the women rub oilsweeter than honey into their arms and legswhile their children jump wavesor sipMeerMeer lezen over “Grenzen – Pat Mora”

Eenendertig politieke leuzen in één gedicht verwerkt

In Utrecht had ik de kans om alle verkiezingsposters bij elkaar te treffen. Valt reuze mee hè, dat het er zoveel zijn. Er is nog ruimte over! Pas thuis bekeek ik op mijn foto de teksten en voor ik het wist was ik van A tot Z allemaal woorden aan het scoren. Mijn uitdaging (ofMeerMeer lezen over “Eenendertig politieke leuzen in één gedicht verwerkt”

Bijna geen wolkje aan de lucht maar er zit wel een luchtje aan

Alsof je naar dit eiland kunt afreizen Bijna geen wolkje aan de lucht. de lucht ziet er op het oog schoon uit Maar…. er zit een luchtje aan de Toeslagenaffaire Zolang er dit luchtje aan zit van de onderste steen die nog niet boven is, moet er nog heel wat water door de rivier. DusMeerMeer lezen over “Bijna geen wolkje aan de lucht maar er zit wel een luchtje aan”